O meu paxaro azul non é coma o de Bukowski.
Este sae máis ben pola tarde, sobre todo os domingos, e ás veces desvaría coa extravagancia de abrir un blogue e ver que pasa.
paxaro azul
hai un paxaro azul no meu corazón que
quere saír
pero son demasiado duro con el,
dígolle, queda aí, non vou deixar
que ninguén te
vexa.
hai un paxaro azul no meu corazón que
quere saír
pero bótolle whisky por riba e trago
fume de cigarro
e as putas e as camareiras
e os dependentes do supermercado
nunca saben que
está aí
dentro.
hai un paxaro azul no meu corazón que
quere saír
pero son demasiado duro con el,
dígolle,
acouga, ou é que queres meterme
en liortas?
queres talvez escarallar o meu
traballo?
botar abaixo a venda dos meus libros
en Europa?
hai un paxaro azul no meu corazón que
quere saír
pero eu son moi pillabán e só o solto
de cando en vez polas noites
cando todo o mundo está durmindo.
dígolle, ben sei que estás aí,
así que non te me poñas
triste.
despois métoo outra vez,
e el canta baixiño
dentro, non o deixo morrer
de todo
e durmimos xuntos
así
co noso
pacto secreto
e é tan bonito como para facer
chorar
a un home, pero eu non
choro, choras
ti?
Charles Bukowski
*A tradución é miña
Ningún comentario:
Publicar un comentario