domingo, 21 de abril de 2013

Blue bird


O meu paxaro azul non é coma o de Bukowski. 

Este sae máis ben pola tarde, sobre todo os domingos, e ás veces desvaría coa extravagancia de abrir un blogue e ver que pasa.



paxaro azul


hai un paxaro azul no meu corazón que

quere saír

pero son demasiado duro con el,

dígolle, queda aí, non vou deixar

que ninguén te

vexa.


hai un paxaro azul no meu corazón que

quere saír

pero bótolle whisky por riba e trago

fume de cigarro

e as putas e as camareiras

e os dependentes do supermercado

nunca saben que

está aí

dentro.


hai un paxaro azul no meu corazón que

quere saír

pero son demasiado duro con el,

dígolle,

acouga, ou é que queres meterme

en liortas?

queres talvez escarallar o meu

traballo?

botar abaixo a venda dos meus libros

en Europa?


hai un paxaro azul no meu corazón que

quere saír

pero eu son moi pillabán e só o solto

de cando en vez polas noites

cando todo o mundo está durmindo.

dígolle, ben sei que estás aí,

así que non te me poñas

triste.

despois métoo outra vez,

e el canta baixiño

dentro, non o deixo morrer

de todo

e durmimos xuntos

así

co noso

pacto secreto

e é tan bonito como para facer

chorar

a un home, pero eu non

choro, choras

ti?

Charles Bukowski
*A tradución é miña

Ningún comentario:

Publicar un comentario